Að segja frá blindu og sjá augnmiðjun í Þorsteins sögu hvíta
DOI:
https://doi.org/10.33112/gripla.31.9Útdráttur
í greininni er fjallað um Þorsteins sögu hvíta frá sjónarhorni fötlunarfræði. Þar er fjallað um hvernig lýsing sögunnar á Þorsteini gæti endurspeglað hvernig sjóndepra eða blinda voru skilgreind og birtust í daglegu lífi íslendinga á miðöldum. Á hinn bóginn er megináherslan á það hvernig sagan nýtir sér sjónmissi og blindu Þorsteins til að takast á við ráðandi hugmynd um sjónina sem meginskynfærið í tengslum við bæði þekkingu og frásögn.